Artikeldatabank

Zuid-Limburg ziet er op de kaart uit als een appendix die aan de rest van Nederland bengelt. Qua volksaard en taal lijkt het niet echt bij het land te horen en ook het schitterende landschap is on-Nederlands. Wij trokken op ontdekking op het vernieuwde Krijtlandpad.

Nadat Cynthia, Louis (7 jaar) en ik enkele luswandelingen in het Hunsrück middelgebergte verkenden, gaan we op pad voor een microavontuur. Het doel is overnachten op een uitkijktoren. Zo gezegd zo gedaan, maar eerst moet er natuurlijk gewandeld worden.

Herfst in de Moezelvallei. De druiven zijn geplukt, de wijngaarden kleuren geel en rood. Het toeristische seizoen zit er bijna op. Sommige horecazaken zijn al aan hun jaarlijkse verlof begonnen en in de meeste wijndorpjes is het heerlijk rustig. Om te wandelen is dit een ideale periode. Ik volgde enkele dagen de Moezelsteig van Ediger-Eller tot Treis-Karden, dal in, dal uit en genoot met volle teugen van de herfstkleuren en de vele vergezichten.

Regen tikt op het raam van mijn hotelkamer en sloom kruip ik mijn bed uit. Door het bloemetjesgordijn zie ik het fleurige stadhuis van Marktredwitz. De rode contouren van het historische gebouw slagen er niet in om het immense grijs op te vrolijken. Het nog warme dekbed probeert me te verleiden tot een passieve dag. Zou ik hier een dag niksen, lekker lui in dit hotel droger weer afwachten? Een hete douche, drie koeken en twee koffies later, steekt mijn wandelpassie op. Neen, voor geen duizend regenbuien stel ik mijn start uit! Gewapend met poncho en regenbroek gooi ik mijn rugzak om. Guten Morgen Goldsteig!

Ik geef je alvast drie goede redenen om te wandelen op Walcheren: 1) het schiereiland ligt dichterbij dan je denkt, 2) de gids was genomineerd als Wandelroute van het Jaar 2019 en 3) er is zoveel meer te zien dan Hollandse windmolens. Ik wandelde door havens en oude steden, langs watergangen en op bolwerken. Ik was te gast in natuurgebieden en op kasteeldomeinen, beklom dijken en hoge duinen en liep met mijn blote voeten in het zand. En wie wil, kan in Zoutelande passeren.

Het is een waagstuk om in volle coronacrisis een langeafstandsroute te wandelen, zeker als die grensoverschrijdend is. Geen openbaar vervoer, alleen essentiële autoverplaatsingen toegestaan, grens dicht, horeca dicht, parkings bij natuurgebieden afgesloten … We hebben het er toch op gewaagd met een officiële ‘opdracht’ van de hoofdredacteur op zak. Gelukkig zijn we nooit tegengehouden.

Wie na het bekijken van de fictiereeks GR 5 zin heeft gekregen om zelf de wandelschoenen aan te binden, wordt op de website van de VRT doorverwezen naar de speciaal door Grote Routepaden opgerichte GR 5 helpdesk. Achter helpdeskgr5@groteroutepaden.be gaan enkele van onze meest gepassioneerde vrijwilligers schuil die hun GR5-avontuur al (deels) achter de rug hebben en je met plezier op weg zetten. Wij vroegen hoe zij zelf de reeks beleefd hebben.

1378 kilometer lang was de voormalige Duits-Duitse grens. In 1989 werd het krankzinnige IJzeren Gordijn gesloopt en keken Oost en West elkaar terug in de ogen. Dertig jaar na de sloop wandelen wij de Werra Burgen Steig Hessen. De perfecte meerdaagse wandeltocht om te zoeken naar grenssporen van 30 jaar geleden.

De invloed die de Benedictijner monniken hebben gehad op de ontwikkeling van de duinen en polders van het NoordHollandse Kennemerland is nog steeds in het landschap af te lezen.

In de Vordereifel kregen ze geen ‘steig’, maar kozen ze voor een ander concept.

Christina Bloem wandelde en meanderde langs de Regge en de Dinkel.

De Eifel staat garant voor urenlang struinen door uitgestrekte rustgevende landschappen en slaperige dorpjes met typische witte vakwerkhuisjes. In het mooie en kalme Kylltal is dat niet anders.

Christina Bloem verkende het hele kleurenpalet van de stad: blauw en groen en het zwarte randje.

Vlakbij Maastricht, net over de Belgisch-Nederlandse grens, ligt de Sint-Pietersberg. De top van de heuvel is een kruispunt van maar liefst vier (!) langeafstandsroutes.

Wat doe je als je dankzij Op Weg een topogids van het Friese Woudenpad wint? Op verkenning gaan natuurlijk!

Het middelgebergte Palts heeft twee troeven die het tot een wandelparadijs maken: het grootste woud van Duitsland en het grootste wijngebied van Duitsland. De nieuwe Weinsteig combineert beide en voert je langs schilderachtige wijndorpen, adembenemende uitzichtpunten en intrigerende burchtruïnes.

Romantici noemden de Ahr ooit ‘de wildste dochter van de Rijn’. De rode druiven op de steile hellingen langs de rivier gedijen goed in het milde klimaat. Overdag warmen de leisteenrotsen en de stenen muurtjes van de wijnterrassen op en ’s nachts geven ze de opgeslagen warmte weer vrij aan de ranken. Resultaat is het meest noordelijke wijnbouwgebied van Duitsland.