Artikeldatabank

Toby Lauwerier fietste ruim 4500 kilometer van Gent naar Athene. Op amper 29 fietsdagen doorkruiste hij 14 landen. Zijn persoonlijk motto: #neverstopriding. In zijn blogposts deelde hij dagelijks enkele snelle indrukken met de endorfine van de dag nog in het lijf.

Jaarlijks wandelen duizenden mensen het Pieterpad, maar wij als enthousiaste fietsers zagen het anders. We boekten een trip van Sint-Niklaas naar Groningen, de meest noordelijke stad van Nederland, met de fiets op de trein. Vervolgens fietsten we in zeven dagen naar Maastricht, langs rustige binnenwegen, karakteristieke landschappen en gezellige stadjes. En elke avond genoten we van de uitstekende gastvrijheid bij ‘Vrienden op de fiets’.

Na een wat in het water gelopen trip naar Snowdonia, gooiden we het dit jaar over een andere boeg en besloten we op de fiets te kruipen. Aangezien ik al naar Berlijn en Amsterdam peddelde, was de volgende naburige hoofdstad snel gekozen. In vijf dagen zouden we vanuit Westerlo in Luxemburg Stad willen geraken.

Naar de Bodensee fietsen kan via de Rijnvallei en de waterval van Schaffhausen. Maar wie wat meer afwisseling wil, kan zich voortaan laten leiden door de Zwarte Woudenroute: via de Eifel, langs de Saar en door de Kromme Elzas en het Zwarte Woud. Zo kom je onderweg op plaatsen die je zelf nooit had gevonden.

Onze startplaats, het kleine stadje Dannenberg, bepaalden we bij toeval. Maar wanneer we via een lokale route van de camping naar de Elbe fietsen, vallen de grote, traditionele boerenhoven meteen op. Geen dakpannen en bakstenen, maar rieten daken en houtwerk. We zitten meteen in Duitse sferen.

Van uitstel komt niet altijd afstel. Na zoveel jaren van plannen gaat mijn jongensdroom om naar de Noordkaap te fietsen in vervulling. Omdat de coronabarometer de goede kant opgaat en mijn baas instemt met drie maanden vakantie kan ik de nodige voorbereidingen treffen: de route uitstippelen, de eerste slaapplaatsen vastleggen en puzzelen en wegen om mijn fiets zo minimaal mogelijk te bepakken.

Eens in de modus van het rondtrekken over ‘lange afstand’ komt van het één altijd het ander. Een tandem in Finland leidt naar een stalen ros in Hongkong, een baby in Kopenhagen naar een team van vijf in de Beierse Alpen. Charlotte Vandenberghe kan er het één en het ander over vertellen.

Voor de Romeinen was het nog een ‘Silva nigra’, een dichtbebost gebied vol donkere naaldbomen dat haast ondoordringbaar leek. Een dikke tweeduizend jaar later is het voor fietsers net als voor wandelaars niet zo moeilijk om een verlokkelijke weg te vinden tussen de Wälder, Wiesen und Wieden, de bossen, hooilanden en weiden van het Schwarzwald.

Een dobberman of een chihuahua? Katholiek of protestant? Zandvoort of Bach? Coureurs of oldtimers? Wel of niet met een motortje? Op de fiets van Gent naar Haarlem is het vaak het één of het ander. Maar er rijzen ook andere vragen.

Vergis je niet: Ostfriesland behoort niet tot Nederland, maar maakt deel uit van de Duitse deelstaat Nedersaksen. In verleidelijke folders op de Fiets en Wandelbeurs ontdekte ik dat deze onbekende landstreek aan de Noordzee zich makkelijk zou laten verkennen aan de hand van vijf bewegwijzerde routes die naadloos in elkaar overgaan. Zij flirten met de Noordzeekust én kronkelen het binnenland in, een voorteken voor een afwisselende fietstrip?

Na zijn rondrit langs de grenzen van het Groothertogdom, ging onze redacteur op zijn ‘grens’elan verder en begon in 2021 aan de verkenning van de vierde regio van ons land. De Oostkantons grenzen aan het Groothertogdom, Wallonië en Duitsland en dat levert een fietslus op van zowat 350 km. In de laatste aflevering betrekken we twee oude spoorwegen in een lus die loopt langs Stavelot, Malmedy en Waimes.

Na zijn rondrit langs de grenzen van het Groothertogdom, ging onze redacteur op zijn ‘grens’elan verder en begon in 2021 aan de verkenning van de vierde regio van ons land. De Oostkantons grenzen aan het Groothertogdom, Wallonië en Duitsland en dat levert een fietslus op van zowat 350 km. Tijdens deze tweedaagse fietstocht is de Rur twee dagen lang de rode draad en speelt ook de Vennbahn een verkeersvrije hoofdrol.

Waar komt de Brabantse gemoedelijkheid beter tot zijn recht dan in de ‘Acht Zaligheden’? Deze pittoreske dorpjes in het prachtige landschap van de Brabantse Kempen ademen de sfeer van Bourgondische gezelligheid en het goede leven uit.

Het prachtige Duitse woord Fernweh gaat over heimwee naar plekken waar je nog nooit geweest bent. Na een tijdje thuis zitten had een kriebelende nervositeit vol Fernweh ons weer te pakken en besloten we om nog eens met een tweewieler op stap te gaan. Van het lange Hemelvaartweekend maakten we gebruik om tot het district Bos en Lommer in de stad van de Mokumers te fietsen.

Duizenden kilometers fietsen, wekenlang onderweg zijn en overnachten in een klein tentje, ik krijg het thuis niet meer verkocht. Nu we de 65 voorbij zijn, kijken we met plezier terug op deze ervaringen. Maar tegelijk laat de fiets ons niet los. In de zomer van 2021 combineerden we vier Nederlandse langeafstandsroutes tot één mooie fietsvakantie.

Na zijn rondrit langs de grenzen van het Groothertogdom ging onze redacteur op zijn ‘grens’elan verder en begon in 2021 aan de verkenning van de vierde regio van ons land. De Oostkantons grenzen aan het Groothertogdom, Wallonië en Duitsland en dat levert een fietslus op van zowat 350 km. Op Weg krijgt opnieuw de primeur van enkele dagtochten.

Het netwerk van de Oostkantons telt inmiddels 850 fietskilometers, maar wie het graag wat meer voorgekauwd heeft kan nu kiezen uit 11 OVELO-tochten. De routes gaan via knooppunten en via RAVeLroutes zoals de Vennbahn. Wij testten de twee meest noordelijke rondritten uit, met knooppunt 29 in Raeren als gemeenschappelijk vertrekpunt.

Tijdens ons rondje Beieren van vorig jaar raakten we zo onder de indruk van het meest zuidelijke gedeelte, de regio Opper-Beieren, dat we zo snel mogelijk wilden terugkeren. Een zomer later is het al zover. Ditmaal zonder kinderen, waardoor heuvels of nijdige hellingen ons niet hoeven af te schrikken.

Als fervente outdoorliefhebbers wilden we na het hiken en packraften ook eens van een fietsavontuur proeven. Katrien hakte de knoop door – “Gewoon doen!” – en al snel kwam het traject Antwerpen - Berlijn uit de spreekwoordelijke bus.

Wanneer ik fietsend reis, wil ik rust en toch afwisseling. Drenthe heeft het allemaal. De provincie onderscheidt zich door zijn waterrijke natuur en het grootste moerasgebied van Nederland, met bossen, heide, vennen en veen. Een ommetje langs Groningen, voldoende horeca en kwaliteitsvolle logiesmogelijkheden maakten het geheel “helemaal goed”.

In aanloop naar onze fietsvakantie gaven we onszelf een opdracht: Kies een Duitse regio en maak een voorstel voor een tocht van drie à vier weken. Probeer de dagafstanden te beperken tot 70 km, en ook de hoogteverschillen, want er moet heel wat bagage mee, en ook twee stuks ‘levende’ kilo’s, 6 en 8 jaar oud.”

Na zijn tocht langs de Belgische taalgrens trok onze redacteur er opnieuw op uit, ditmaal langs de landsgrenzen van ons kleinste buurlandje. In vijf afleveringen waagde hij zich aan talloze oversteekjes naar Wallonië, Frankrijk of Duitsland, maar genoot vooral van de vele schilderachtige landschappen. De start is voor de ‘Oesling’, de Luxemburgse Ardennen.

Hoe ver kan je fietsen in Zeeuws-Vlaanderen? In het kielzog van een olietanker naar het andere eind van de wereld. Als je liever veilig op het land wil blijven, zal je moeten afrekenen met kasseien, grind en wind.

Door diverse LF-routes met klinkende namen als Zuiderzeeroute, Hanzeroute en Rijnfietsroute aan elkaar te rijgen, trappen we een lus rondom de Veluwe en doen we stedelijke parels als Utrecht, Amersfoort, Zwolle en Arnhem aan. Het wordt een sportieve vakantie met natuur, cultuur en gezellige rustplekjes.

Een lange traditie van wijnbouw kenmerkt het Duitse bondsland Württemberg. Of het nu in de Neckarvallei, het Remsdal of het oude graafschap Hohenlohe is, wijngaarden zijn niet weg te denken uit het landschap. Nergens anders in Duitsland is de wijn zo belangrijk en nergens anders wordt hij zo gevierd.

GR-wandelcoördinator Barbara Dessein ontdekte tijdens een familiereünie in de Oostkantons de populariteit van de Vennbahn en kreeg de kriebels om het spoorwegpad met haar gezin helemaal te fietsen, van Aken tot Troisvierges. Het zou voor deze wandelfamilie hun maidenfietstrip worden. Redenen genoeg om hen uit te vragen over hun ervaringen.

Een tijdelijk mindere fietsconditie na een medische ingreep dwong me op zoek te gaan naar een fietsregio die niet al te veel inspanning zou vergen, maar mij toch de gelegenheid zou bieden om het fietsen te combineren met het fotograferen van mooie landschappen. De Waddeneilanden leken mij ideaal: zo plat als wat, makkelijk te fietsen zonder lange ritten en een overdaad aan mooie landschappen en natuur. Het lint van de Waddeneilanden vormt een weergaloos natuurgebied dat niet voor niets in 2009 tot UNESCO-werelderfgoed werd uitgeroepen. De ingrediënten voor het immer veranderende landschap van de Wadden zijn stranden en duinen, de zee met eb en vloed, zandplaten en stroomgeulen, polders en kwelders, dijken, terpen en wierden, een rijke flora en fauna en de alomtegenwoordige wind die wolken, water en zand voortstuwt.

Niets makkelijker dan fietsen op voormalige spoorwegtracés met een maximale stijging van 3%. In de Duitse deelstaat Hessen doorkruisen honderden kilometers van dit soort routes de heuvels van een oud gebergte en een vulkaanlandschap.

Exact een jaar geleden lanceerde Grote Routepaden op de Fiets en Wandelbeurs de Grensroute, een gloednieuwe verkenning van het complete Belgisch-Nederlandse grensgebied. Met als extra pigment de talrijke reconstructies van de Dodendraad, een herinnering aan turbulente tijden tijdens WOI. Afgelopen zomer fietsten Nathalie en Hilde deze 540 km lange route en leerden zij hun eigen land beter kennen.

Vorige zomer fietsten we door het zuidwesten van Nederland. Deze keer staat ons stuur in zuidoostelijke richting. De weg is uitgestippeld, logies vastgelegd, de benen ingesmeerd. We gaan heel veel veerboten nodig hebben om de talrijke rivieren en kanalen over te steken en nemen alvast ook ons zwemgerief mee.

Nu de kinderen in hun tienerjaren komen, merken we dat ze makkelijker te motiveren zijn voor een fiets- dan een wandelvakantie. Vrouwlief stelde maar één voorwaarde: een vlak parcours. Dat vonden we in Flevoland, Nederlands jongste provincie: man-made land, dik vier meter onder het zeeniveau.

Een jaar geleden gaf mijn schoonvader te kennen dat hij heel graag de Vennbahn wilde fietsen. Als kranige tachtiger is hij het toonbeeld van een sterke man met twee uitstekende fietsbenen. Een jaar later is zijn fietsdroom uitgekomen.