Artikeldatabank

Als een ruggengraat lopen de Pennines van noord naar zuid door het Noord-Engelse landschap. Wie van de Ierse Zee naar de Noordzee wil fietsen, moet de bergketen over. Dat kan via de Trans Pennine Trail. Online recensies variëren van “heel enthousiast” tot “een zootje” en “saai”. ‘The proof of the pudding is in the eating’, zegt het Engelse spreekwoord, dus neem ik de proef op de som en fiets van Hornsea naar Southport.

Al fietsend gaan we op zoek naar het verhaal achter de forten rond Luik en Maastricht. Vanwege hun strategische ligging – hoog en met open zicht over het landschap – moet er op deze route al eens stevig geklommen worden.

Dwars door Brussel deed ik al te voet, tijd om de gezellige dorpjes en het heuvellandschap rondom onze hoofdstad per fiets te verkennen. Gepakt en gezakt stap ik met mijn tweewieler de trein op. Ongeveer een uur later kom ik aan in Vilvoorde, na een krachttoer op de trappen van Brussel-Noord wegens … een defecte lift.

Vorige zomer wilden we op fietstour langs Vrienden Op de Fiets. We kozen echter de verkeerde datum: onze nationale feestdag, pal in het bouwverlof. Gevolg: alle adresjes op onze gedroomde route bezet. Daarop ontstond een plan-B dat ik iedereen wil aanbevelen: ga op zoek in je adresboek naar je echte vrienden en vergeet ook je (verre) familieleden niet. Meer dan waarschijnlijk zitten er adresjes bij waar je welkom bent voor bed, bad en brood

‘Respire et inspire’, zo luidt het motto van het departement Haute-Marne. En inderdaad, deze heuvelstreek, doorsneden door de vallei van de Marne en ingeklemd tussen de Champagne en de Bourgogne, is ideaal om op adem te komen en inspiratie te vinden in burchten, verzonken kerken en engelenkaas.

Door de Nederlanden, naar de wijde, diepe zee, stroomt de schone Schelde. Heil en leven brengt ze mee! Des juichen wij: O Schelde! O machtige, prachtige vloed. Wees gegroet! Theodoor Stevens

Thuis doorblader ik het fotoboekje dat ik samenstelde na mijn beklimming van de Mont Ventoux in 2017. Op 4 km van de top zat toen een fotograaf van GriffePhotos langs de weg, klaar om een close-up te nemen. Op de achtergrond steekt de toren van het weerstation op de top fel af tegen de blauwe lucht. Die foto prijkt niet alleen op de cover van het fotoboek, maar ook – en veel groter – op de muur van mijn werkkamer. Ik vond die beklimming toen, op mijn 70ste, eenopmerkelijke prestatie. Zou ik dat vijf jaar later nog kunnen?

Ik moest er even uit. Ergens op de fiets stappen, op zoek naar weer een gezonde, grijze massa. Een midweek in Bourgogne-Franche-Comté viel me als geschenk in de schoot. Langs de rivier de Doubs en grotendeels op de EuroVélo 6 kreeg ik 300 km de tijd om mijn hoofd leeg te maken.

In de zomer van 2020 zouden wij onze grote trek langs de Loire houden. Om de gekende reden moesten we die knaldrang nog even bedwingen, maar in 2022 was die zo sterk dat het officiële traject ‘La Loire à Vélo’ niet meer volstond. Bij wijze van voorgerecht lappen we er nog een stevig stukje rivierroute bij vóór de officiële start in Cuffy.

Na de Fransen zijn wij Belgen de grootste champagnedrinkers. Een korte vakantie koppelen aan het inkopen van bubbels, dat lusten heel wat landgenoten wel. Koppel je er een fietstocht aan, dan is het vooral vechten tegen de eenzaamheid – tegelijk de schoonheid – van uitgestrekte wijngaarden en graanvelden. Tot je in de loopgraven van de Groote Oorlog duikelt.

Dat de Romeinen lang de plak zwaaiden in onze contreien is bekend. Dat wij ‘Belgen’ volgens Julius Caesar van alle Galliërs de dapperste waren ook. Met een fietstocht tussen de nederzettingen van Tongeren, Bavay en Velzeke kan je dat Gallo-Romeinse verleden herontdekken. Het dokkeren over enkele heirbanen neem je er met plezier bij.

Op een maandagochtend in juli hebben we afgesproken in station Gent-Sint-Pieters voor deel één van onze vierdaagse tocht: een treinrit naar startplaats Luik. Daar duikt meteen een eerste vraag op: waar zou de fietswagon zich bevinden? Vooraan of achteraan de trein? Navraag bij een NMBS-man leert ons dat de wagon zich vooraan, in het midden of op het einde van de ellenlange trein kan bevinden …

Na zijn rondrit langs de grenzen van het Groothertogdom, ging onze redacteur op zijn ‘grens’elan verder en begon in 2021 aan de verkenning van de vierde regio van ons land. De Oostkantons grenzen aan het Groothertogdom, Wallonië en Duitsland en dat levert een fietslus op van zowat 350 km. In de laatste aflevering betrekken we twee oude spoorwegen in een lus die loopt langs Stavelot, Malmedy en Waimes.

De tweede stad van Oostenrijk, 250.000 inwoners groot, heeft een uitgebreid fietsnetwerk. 13 hoofdroutes doorkruisen Graz vanuit de verste uithoeken richting historische centrum. Voeg daarbij nog 16 routes in de regio rondom en wij zijn vertrokken voor heel wat fietsplezier.

Het prachtige Duitse woord Fernweh gaat over heimwee naar plekken waar je nog nooit geweest bent. Na een tijdje thuis zitten had een kriebelende nervositeit vol Fernweh ons weer te pakken en besloten we om nog eens met een tweewieler op stap te gaan. Van het lange Hemelvaartweekend maakten we gebruik om tot het district Bos en Lommer in de stad van de Mokumers te fietsen.

Na ons eerste avontuur op de Grande Traversée du Massif Central (GTMC) lag ons besluit vast: we zouden zeker terugkeren voor het vervolg op deze prachtige mountainbiketocht door het veeleisende landschap van de Auvergne en de Cévennes.

Na zijn rondrit langs de grenzen van het Groothertogdom, ging onze redacteur op zijn ‘grens’elan verder en begon in 2021 aan de verkenning van de vierde regio van ons land. De Oostkantons grenzen aan het Groothertogdom, Wallonië en Duitsland en dat levert een fietslus op van zowat 350 km. Tijdens deze dagtocht word je volledig ondergedompeld in de rust van het grensoverschrijdende Natuurpark Hoge Venen-Eifel.

Afgelopen zomer koos ik voor een vakantie dichtbij huis, wegens geen zin in coronatesten en ander ongemak bij grensverkeer. Ik boekte een vakantiehuis in een oude watermolen op de Herk en werd ’s morgens wakker met een prachtige zonsopgang over de vallei.

Na zijn rondrit langs de grenzen van het Groothertogdom ging onze redacteur op zijn ‘grens’elan verder en begon in 2021 aan de verkenning van de vierde regio van ons land. De Oostkantons grenzen aan het Groothertogdom, Wallonië en Duitsland en dat levert een fietslus op van zowat 350 km. Op Weg krijgt opnieuw de primeur van enkele dagtochten.

Na zijn tocht langs de Belgische taalgrens trekt onze redacteur er opnieuw op uit, ditmaal langs de landsgrenzen van ons kleinste buurlandje. In vijf afleveringen waagt hij zich aan talloze oversteekjes naar Wallonië, Frankrijk of Duitsland en geniet vooral van de vele schilderachtige landschappen. In de laatste aflevering zijn de hoogtes en laagtes van het Natuurpark van de Our aan de beurt.

Na zijn tocht langs de Belgische taalgrens trekt onze redacteur er opnieuw op uit, ditmaal langs de landsgrenzen van ons kleinste buurlandje. In vijf afleveringen waagt hij zich aan talloze oversteekjes naar Wallonië, Frankrijk of Duitsland en geniet vooral van de vele schilderachtige landschappen. Dit keer verkent hij de oevers van de Moezel, de Syre en de Sûre.

De bekendste Romeinse heirbaan in onze contreien is ongetwijfeld de Via Belgica, die liep van Boulogne-sur-Mer naar Keulen. Ten noorden hiervan lagen ook een aantal diverticula of secundaire wegen. Door hen te verbinden fietsten wij onze eigen ‘Via Flandriensis’, in het spoor van de Romeinse legionairs.

Fietszoektocht naar de bronnen van de Dender. Van verminking tot vergiftiging, ze hebben hem wat aangedaan, die Dender van mij. Maar hebben ze ook met zijn bronnen geprutst? Zal ik ze wel kunnen lokaliseren, les sources de la Dendre, op de fiets, ginds in het verre Walenland?

Kuitenbijter in een niet zo 'plat pays'. In dit artikel stellen we de langste – en lastigste – van alle icoonroutes. Van Poperinge tot Hombourg flirten we met de taalgrens en met de mooiste ‘berggebieden’ van Vlaanderen.

Na zijn tocht langs de Belgische taalgrens trekt onze redacteur er opnieuw op uit, ditmaal langs de landsgrenzen van ons kleinste buurlandje. In vijf afleveringen waagt hij zich aan talloze oversteekjes naar Wallonië, Frankrijk of Duitsland en geniet vooral van de vele schilderachtige landschappen. Dit keer fietst hij langs de Moezel door drie landen.

Als er ooit een Treinfietser wordt gepubliceerd, dan mag het jaagpad langs de Samber zeker niet ontbreken. Tussen Namen en Charleroi is het al mooi, maar de crème de la crème ligt stroomopwaarts, tot een eind over de Franse grens. Rechts afslaan maakt het mogelijk om vanuit Quiévrain met de fiets op een boemeltje terug te keren.

Na zijn tocht langs de Belgische taalgrens trekt onze redacteur er opnieuw op uit, ditmaal langs de landsgrenzen van ons kleinste buurlandje. In vijf afleveringen waagt hij zich aan talloze oversteekjes naar Wallonië, Frankrijk of Duitsland en geniet vooral van de vele schilderachtige landschappen. Dit keer verkent hij de zuidkant van het land.

De weg naar Cap Blanc-Nez leidt je langs uitgestrekte landschapsgolven, over Vlaamse bergen, door de geschiedenis van het oude Vlaanderen. Deze tocht van Moeskroen tot de Kapen is vooral een mentale inspanning. Om de grenzen in je hoofd uit te wissen. En een bewustwording. Van onze cultuur die ongehinderd over die grenzen heen golft.

Onder een lentezonnetje enkele dagen van stad naar stad cruisen leek ons wel wat voor de ‘paaspauze’, maar aprilse grillen staken stokken in onze fietswielen. Toen het lentegevoel terugkeerde, splitsten we de route op in drie lange fietsdagen. Onderweg kregen we het gezelschap van enkele muzikale metgezellen.

Hoe ver kan je fietsen in Zeeuws-Vlaanderen? In het kielzog van een olietanker naar het andere eind van de wereld. Als je liever veilig op het land wil blijven, zal je moeten afrekenen met kasseien, grind en wind.

Tussen Chimay en Roubaix vormen twee onvolprezen natuurparken samen een uitgestrekt gebied vol lappendekenlandschappen met authentieke dorpjes en middeleeuwse boerderijen. Langzaam dring je door tot de creaties van Samber en Schelde. De restanten en monumenten uit het oorlogsverleden maken dat deze streek niet moet onderdoen voor onze Westhoek. En natuurlijk is dit ook de bekende ‘hel van het Noorden’.

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In de laatste aflevering staat niet alleen de taalgrens centraal, we doen ook drie regio’s én twee taalgebieden aan. In zeven grenswisselingen vertoeven we nu eens in Vlaanderen, dan weer in Nederlands Limburg of in het Waals Gewest.