Artikeldatabank

140 km op de GR 1 tussen Olite en Bolea: wat een mooi stukje Spanje! Waarom komen er hier niet meer wandelaars? Is het omdat de voorzieningen schaars zijn? Of is het net andersom? Ik ben haast niemand tegengekomen, dus wandelde ik alleen met mezelf.

Als je man zes jaar na datum je verjaardagscadeau aflevert, dan moet hij uit zijn pijp komen. Dat onder het cadeaulint een berghuttentocht zou zitten, was al lang geen surprise meer, maar het was wachten tot we onze kroost ergens konden onderbrengen. De bestemming kiezen was een fijn taakje voor een winteravond. Mijn reisorganisatietalent liet zijn oog vallen op de Tour des Combins, een lus rond de Grand Combin en zijn hoge buren.

In de Wunderkammer Residence in Deurle, met zicht op een bocht van de Leie, schrijf ik dit verslag vanonze Oostenrijkse huttentocht. Het ‘zwarte huis’ is een kunstwerk van Hans Op de Beeck en diende tot voor kort als schrijversresidentie, waarbij je door het grote panoramische raam als een vergezicht uit de renaissance uitkijkt op de meanderende Leie.

Toen ik eind 2021 in het wandelnieuws van Op Weg een kort stukje las over de nieuwe gids van het Dutch Mountain Trail en zijn Seven Summits, zag ik meteen een mooie uitdaging. Niet veel later lag het boekje op mijn keukentafeltje te blinken. Bleef de vraag: wie wil er mee?

Is het mogelijk om van thuis uit een hele GR in aparte dagtochten te wandelen zonder gebruik te maken van een auto? De vraag stellen is ze beantwoorden. Het dichtst bij mijn thuisbasis passeert de GR 122. Het startpunt van deze GR ligt in Hulst, het eindpunt in Kluisbergen. Tussen nieuwjaar en half maart – winter én lente – wil ik het volledige traject afwerken.

“We willen onze eigen sterktes en zwaktes ontdekken, mensen ontmoeten en genieten van de natuur. We willen onszelf en elkaar beter leren kennen. Maar we willen vooral ‘de vergeten geschiedenis’ van vele Belgische vluchtelingen verbinden aan onze eigen geschiedenis.”

Onze zoon vond de liefde en bezegelde dat met een uitbundig trouwfeest in het zuiden van Polen. Ons besluit was vlug genomen: op de terugweg zouden we even afwijken van de snelweg om te gaan wandelen op de Malerweg. Goed om te herstellen van de feestdagen ervoor …

Na een heel fijn feestje voor ons 10-jarig jubileum trekken we met ons drietjes naar Zwitserland. Na een prachtige rit door de Franse Jura komen we aan in Fleurier, niet ver van het Meer van Neuchâtel. Nog een pizza of pasta en we kunnen meteen vertrekken.

Voor corona trokken we er jaarlijks met een groepje op uit. Zo wandelden we in Duitsland de Hexenstieg, de Rheinsteig en de Schluchtensteig en genoten we van de prachtige kust van Cornwall in Engeland. In 2019 stelde één van de groepsleden voor om naar Ierland te trekken en de keuze viel op de Wicklow Way. Pas in mei 2022 konden we ons voornemen omzetten in daden.

Wij kennen elkaar al lang, sommigen van in de eerste kleuterklas. In een ver verleden trokken we op overlevingstochten met patrouilletent en shelter, maar intussen zijn onze stapvakanties iets luxuezer geworden. Voor onze dertigste jubileumtocht planden we zes dagen door het sprookjesachtige ‘Boheems Paradijs’, een gebied met prachtige bossen, indrukwekkende rotsformaties en ontelbare kastelen en burchten.

Wanneer onze nieuwe wandelbestemming op een bijeenkomst buiten in de winterkoude wordt gepland, lijkt alles mogelijk. Zelfs half oktober boven de 3000 m overnachten. De Sierra Nevada ligt in het zuiden van Spanje, niet? Als deze vierde staptocht met ons achten iets aantoont, dan wel dat improvisatie het nieuwe normaal geworden is.

Tussen de abdij van Fontenay en de basiliek van Vézelay loopt de prachtige GR 213A door zes riviervalleien en over eindeloos golvende heuvels. Bij thuiskomst begrijpen we beter waarom de abdij zo’n sobere aanblik biedt terwijl de basiliek vol sprankelende versieringen hoog op een heuveltop schittert.

In 2021 strooide corona meer dan één keer roet in mijn eten. Tot twee keer toe plande ik een week vakantie, die door coronamaatregelen en lockdowns uitdraaide op een week thuisblijven. Die pech zette mij aan om GR-routes in mijn omgeving te ontdekken. Zo kwam het dat ik na de Streek-GR Dijleland in de late herfst ook mijn tanden zette in de Streek-GR Hageland.

Met de Belgische grenzen nog dicht, gingen Katrien en ik op zoek naar het ideale recept voor een avontuur dichtbij huis. Daarbij stootten we meteen op de Hoge Ardennenroute: een wandelpad van 278 kilometer dwars door de Belgische Ardennen. In het voorjaar van 2021 gingen we de uitdaging aan.

Omdat we als gezin graag genieten van de bergen, maar niet willen overdrijven met het gewicht van de rugzak, kiezen we vaak voor korte meerdaagse trektochten. Op Corsica resulteerde dat in tweemaal een driedaagse op een combi van GR-paden.

De Hondsrug is het enige Nederlandse UNESCO Global Geopark. Het reliëf ontstond 150.000 jaar geleden tijdens de ijstijd. De door het ijs opgestuwde zandruggen vormden lange tijd de enige bewoonbare plek in de veenmoerassen. De bewoners lieten unieke sporen achter zoals hunebedden, die nergens anders in Nederland voorkomen.

Saint-Omer lijkt wel een Vlaamse kunststad in Frankrijk. Ook de regio rondom het stadje lijkt Vlaams. Langs de Streek-GR Tour de l’Audomarois wandelden we afwisselend door waterrijke polders, langs glooiende akkers en in diepe wouden. Variatie troef in dit verrassend stukje Frankrijk.

In 2019 werd de GR 21, het kustpad van Normandië, door Franse wandelaars verkozen tot mooiste GR-route van het land. Dit leek wel iets voor ons: maximum een weekje weg midden de drukke werkagenda, niet te ver van huis en ’s avonds een zacht bed om in te slapen. Om het nog niet te hebben over onze liefde voor lekker eten en voor de zee.

Na een stilstand in het coronajaar 2020 werd het tijd om de draad van onze ‘historische’ tocht op de GR 1 weer op te pakken. In het najaar maakten we een sprong op de route om tien etappes van het bergachtige traject in de provincies Palencia en Leon te wandelen.