Artikeldatabank

In een rotvaart zoeft de hogesnelheidstrein mij van Tanger naar Marrakesh. De bus brengt me rustig verder tot Agadir, waar ik mijn kameraden uit België ontmoet. Samen trekken we vijf dagen door de Anti-Atlas, het zuiden van het Atlasgebergte.

Wisselvallig weer is de normaalste zaak van de wereld op de Lofoten, een eilandengroep voor de Noorse kust. Maar zelfs het vriendelijke oude dametje dat het enige winkeltje/cafeetje in Å openhoudt, klaagt steen en been: “Zoveel regende het nog nooit.”

“Ik ben nog jong, ik heb geen wandelstokken nodig.” We horen het regelmatig, maar klopt die uitspraak wel?

De GR 54 omcirkelt het bergmassief de Écrins in de Franse Alpen. Begin september laten wij ons er charmeren door de hoge pieken, marmotten en gemzen. We leren ook dat hongerige Britten niet bijten, maar steekvliegjes wel.

Het is best vreemd, zo’n driehoekig plateau dat 50 m boven de rest van Vlaanderen uitsteekt. Waarom zijn de Hoge Kempen eigenlijk zo hoog? De verklaring zit hem in de opmerkelijke geologische geschiedenis van deze prachtige wandelstreek. En die begint bij de ijstijden …

Alan Graham had een droom: een pelgrimstocht uitstippelen om zijn patroonheilige te eren. Vele prospecties en vergaderingen later staan ook wij in het kleine maar leuke stadje Armagh aan de start van zijn en onze persoonlijke bedevaart.

De Streek-GR Groene Gordel leidt je in een lus door de Groene Rand rond Brussel. De stad is nooit ver weg en toch is het volop genieten van rust en natuur, gevarieerde landschappen, verrassende monumenten en tradities.

De laatste dagen van onze rondreis door Zuid-Afrika wilden we graag een wandeltocht doen. Na wat zoeken vonden we de Melhoding trail, een trekking aan de voet van de Drakensbergen, haalbaar voor iedereen met een normale fysieke conditie. Tegen de bergflanken doorkruisten we heel wat kleine dorpjes, ver weg van elektriciteit en andere luxe…

De invloed die de Benedictijner monniken hebben gehad op de ontwikkeling van de duinen en polders van het NoordHollandse Kennemerland is nog steeds in het landschap af te lezen.

Tom Langmans ging op pad door de tuin van Engeland en was onmiddellijk verkocht.

Fotoreportage in België.

Tjeu Tijskens beklaagde zich zijn keuze voor het Pembrokeshire kustpad niet.

Van je hobby een job maken, weinigen die het kunnen. Ignacio, afkomstig uit het Spaanse Zaragoza en gebeten door het fietsen wandelvirus, deed het. Van de Pyreneeën verkaste hij naar El Maestrazgo, zelfs voor Spanjaarden een haast onbekende streek.

In de Vordereifel kregen ze geen ‘steig’, maar kozen ze voor een ander concept.

Fotoreportage Dijleland.

Jarenlang al wandelt lezer Jan, gepakt en gezakt, Europa rond. Sinds kort heeft hij rugklachten en na radiologisch onderzoek werd een discopathie L4-L5, L5-S1 vastgesteld. Wat nu?

Christina Bloem ging in Transsylvanië op zoek naar sporen van Dracula en ontdekte een sprookjespaleis.

Christina Bloem wandelde en meanderde langs de Regge en de Dinkel.

De Eifel staat garant voor urenlang struinen door uitgestrekte rustgevende landschappen en slaperige dorpjes met typische witte vakwerkhuisjes. In het mooie en kalme Kylltal is dat niet anders.

Wandelen doorheen de Monti Lattari is een aparte belevenis, zo vertellen vijf wandelaars van GR-Antwerpen.

Michel, wandelaar en lezer van dit blad, wordt sinds kort geconfronteerd met een zeurende tot soms stekende pijn in de knie. Vreemd genoeg doet de pijn zich vooral voor bij het afdalen van hellingen. Stijgt de weg dan verdwijnt de pijn. Michel is 71, maar zou nog lang niet willen toegeven aan de raad van zijn dokter om enkel op vlakke wegen te wandelen. Laten we even de binnenkant van een knie bekijken.